Μενέλαος Λουντέμης (Αγία Κυριακή Ανατολικής Θράκης, 1912 – Αθήνα, 1977): Λογοτεχνικό ψευδώνυµο του πεζογράφου και ποιητή Δηµήτρη Βαλασιάδη. Στην Ελλάδα ήρθε µε την ανταλλαγή των πληθυσµών το 1924. Εγκαταστάθηκε στο χωριό Εξαπλάτανος της Έδεσσας (πήρε το ψευδώνυµό του από τον Λούντο, παραπόταµο του Εδεσσαίου). Εργάστηκε από παιδί, µεταξύ άλλων, ως λούστρος, βοσκός και λαντζέρης, ενώ για µεγάλα διαστήµατα έµεινε άνεργος. Εντάχθηκε στην αριστερά και έλαβε µέρος στην Εθνική Αντίσταση. Μεταπολεµικά εξορίστηκε στον Αϊ-Στράτη και στη Μακρόνησο. Το 1956 πέρασε από δίκη για το έργο του Βουρκωµένες µέρες. Από το 1958, αφού του είχε αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένεια, φιλοξενήθηκε σε πρώην σοσιαλιστικές χώρες, κυρίως στη Ρουµανία, µέχρι και το 1976, χρονιά που επέστρεψε στην Ελλάδα. Στα γράµµατα εµφανίστηκε το 1934 µε τη δηµοσίευση του διηγήµατός του «Μια νύχτα µε πολλά φώτα κάτω από µια πόλη µε πολλά αστέρια» στο περιοδικό Νέα Εστία. Το 1938 εξέδωσε τη συλλογή διηγηµάτων Τα πλοία δεν άραξαν, που τιµήθηκε µε το Α΄ Κρατικό Βραβείο πεζογραφίας. Υπήρξε πολυγραφότατος. Οι τόµοι που εξέδωσε υπερβαίνουν τους σαράντα. Άλλα έργα του: Έκσταση (1943)· Καληνύχτα, ζωή... (1946)· Συννεφιάζει (1948)· Οι κερασιές θ’ ανθίσουν και φέτος... (1956)· Ένα παιδί µετράει τ’ άστρα (1956)· Τότε που κυνηγούσα τους ανέµους (1956)· Οδός Αβύσσου, αριθµός 0 (1962)· Το ρολόι του κόσµου χτυπά µεσάνυχτα (1963)· Θυμωμένα στάχυα (1965)· Το κρασί των δειλών (1965)· Οι ήρωες κοιµούνται ανήσυχα (1967)· Αγέλαστη άνοιξη (1971)· Κάτω απ’ τα κάστρα της ελπίδας (1972)· Ο άγγελος µε τα γύψινα φτερά (1974)· Ο Θησέας. Ποιητικά: Κραυγή στα πέρατα (1954)· Το σπαθί και το φιλί (1967)· Κοντσέρτο για δυο µυδράλια κι ένα αηδόνι (1973)· Οι εφτά κύκλοι της µοναξιάς (1975)· Θρηνολόι και άσµα για το σταυρωµένο νησί (1975)· Πυρποληµένη µνήµη (1975). Έγραψε επίσης παιδική λογοτεχνία και µετέφρασε Ρουµάνους πεζογράφους και ποιητές. Τα έργα του γνώρισαν πολλές επανεκδόσεις και αρκετά έχουν µεταφραστεί σε άλλες γλώσσες.