Η Αγγελική Βαρελλά (1930-2022) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1930. Μεγάλωσε στην Αθήνα και ήταν πτυχιούχος του Ιστορικού-Αρχαιολογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η Αγγελική Βαρελλά ήταν αφοσιωμένη στο παιδικό βιβλίο. Το συγγραφικό της έργο είναι πολύμορφο, υπηρετώντας διάφορα είδη: το παραμύθι, την παραμυθική και μικρή ιστορία, το μυθιστόρημα, κοινωνικό και ιστορικό, το βιβλίο γνώσεων, εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό, τα σχολικά αναγνωστικά, τη διασκευή, τη μετάφραση κτλ. Τα θέματα που κυριαρχούν στα βιβλία της είναι η φύση, τα ζώα, η οικογένεια, η τρίτη ηλικία, η αγάπη, η αλληλεγγύη, η συνεργασία και η ανακάλυψη της κρυμμένης ομορφιάς. Έχει γράψει περισσότερα από 50 βιβλία και πολλά απ’ αυτά έλαβαν σημαντικές διακρίσεις από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, το Ελληνικό Τμήμα της IBBY – Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, αλλά και από το Υπουργείο Παιδείας. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων για το έργο της «Κόρινθος». Για τη συγγραφή του βιβλίου «Ο υπέροχος κόσμος των νικητών» και για τη συμβολή της στη διάδοση του μηνύματος των Special Olympics στους νέους τιμήθηκε από τον Οργανισμό των Special Olympics και από το Υπουργείο Παιδείας. Ήταν υποψήφια για το Διεθνές Βραβείο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και για το Βραβείο Άστριντ Λίντγκρεν. Το βιβλίο της «Η Ελλάδα κι εμείς» αναγράφηκε στον Τιμητικό Πίνακα της Διεθνούς Οργάνωσης Βιβλίων για τη Νεότητα (ΙΒΒΥ). Το μυθιστόρημά της «Φιλενάδα, φουντουκιά μου» κέρδισε τον έπαινο του διεθνούς βραβείου παιδικής λογοτεχνίας Janusz Korczak. Οι δραστηριότητές της όμως δεν ήταν μόνο συγγραφικές. Η δράση της ήταν και πολιτιστική και παιδαγωγική. Για πολλά χρόνια διετέλεσε πρόεδρος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και υπεύθυνη ύλης του περιοδικού «ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ στο χώρο της λογοτεχνίας για παιδιά και νέους». Εθελόντρια εκ πεποιθήσεως, είχε πολλά προσφέρει στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, στους Φίλους του Μουσείου Γ. Δροσίνη, στο Εργαστήρι Ειδικής Αγωγής «Μαργαρίτα» και αλλού. Τέλος, τα βιβλία της Αγγελικής Βαρελλά «διδάσκουν» το χιούμορ, βοηθώντας τους μικρούς αναγνώστες να αντισταθούν σ’ έναν κόσμο που επιδιώκει να τους συνθλίψει με το άγχος και την επιτήδευση. Διακωμωδούν τη νοσηρότητα, τη συμβατικότητα και τη στερεοτυπία. Η ίδια πίστευε ότι τα προβλήματα μικραίνουν όταν τα βλέπει κανείς από την κωμική, τη χιουμοριστική τους πλευρά. Κάτι άλλο που τη χαρακτήριζε ήταν το τρίπτυχο «παιδιά-βιβλία-ταξίδια». Καθημερινά βρισκόταν στα σχολεία, όπου γης, κουβεντιάζοντας με το κοινό της, παίρνοντας και δίνοντας αισιοδοξία.