«Τα βιβλία ούτως ή άλλως είναι μαγικά»

Είκοσι σημεία από την ομιλία της Κέλλυ Μπάρνχιλ κατά την αποδοχή του βραβείου Newbery Medal το 2017 για το μυθιστόρημα Το κορίτσι που ήπιε το φεγγάρι.

1. Τα βιβλία ούτως ή άλλως είναι μαγικά. Ρωτήστε όποιον θέλετε.

2. Πιστεύουμε σε κάτι και αυτό είναι. Αυτή είναι η δύναμη των ιστοριών.

3. Οι ιστορίες μεγεθύνουν, διαστέλλουν, ενδυναμώνουν. Και μπορούν και μεταμορφώνουν τα αυτιά των χοίρων σε μεταξένια πορτοφόλια και τους χοιροβοσκούς σε βασιλιάδες.

4. Μια ιστορία μπορεί να κάνει ένα μοναχικό, φοβισμένο παιδί να αισθανθεί ότι είναι κάτι άλλο, κάτι σημαντικό έστω και για μια στιγμή. Και μπορεί να κάνει ένα άσχημο ξεχασμένο κομμάτι μιας πόλης να φαίνεται σαν ένα άγριο κι ατέλειωτο δάσος.

5. Λέμε ιστορίες γιατί λαχταράμε κάτι παραπάνω. Πιο σπουδαίες αλήθειες, εμπειρίες, ζωές.

6. Λέμε ιστορίες γιατί θέλουμε εμείς να είμαστε κάτι παραπάνω απ’ το φτωχό εγώ μας.

7. Οι ιστορίες μπορούν να προκαλέσουν συντροφικότητα, μοίρασμα, γενναιοδωρία, αλλά και αντιπάθεια, μίσος και διαμάχες. Οι ιστορίες είναι γέφυρες και τείχη.

8. Είναι δύσκολο να μη μιλήσουμε για την πολιτική. Ζούμε –δεν ξέρω αν έχετε παρατηρήσει– σε ενδιαφέροντες καιρούς. Και φυσικά όλη η τέχνη είναι πολιτική.

9. Οι άνθρωποι δίνουν νόημα σ’ όλα μέσα από την αφήγηση.

10. Έγραψα αυτό το βιβλίο γιατί ήθελα να παλέψω με την αντίληψη των ψευδών αφηγήσεων. Αυτών των ιστοριών που μετατρέπουν τους γείτονες σε αποδιοπομπαίους τράγους.

11.  Το μίσος προς τον εαυτό βασίζεται σ’ ένα σενάριο. Η αυτοαμφισβήτηση είναι αφήγηση. Διάολε, ακόμα και το άγχος είναι απλά μια ιστορία που λέμε στον εαυτό μας ξανά και ξανά, και δεν μπορούμε να τη σταματήσουμε.

12.  Oι ιστορίες είναι ισχυρές. Για καλό ή κακό. Μπορούν κυριολεκτικά να ξαναγράψουν την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας, μπορούν και να ξαναγράψουν από την αρχή όλο τον κόσμο γύρω μας.

13. Να δείξω πώς μια ιστορία, όταν λέγεται κυνικά, μπορεί να διαστρεβλώσει την αλήθεια. Ήθελα να δείξω πώς μια κυνική ιστορία μπορεί να γίνει ένας τοίχος, μια φυλακή, ένα όπλο.

14. Και έχουμε παιδιά που, εδώ και τώρα, έχουν βαθιά ανάγκη από βιβλία που θα τους δώσουν τα εργαλεία που χρειάζονται για να σκέφτονται κριτικά. Να κάνουν ερωτήσεις.

15.  Χρειαζόμαστε ιστορίες καθρέφτες, έτσι ώστε κάθε παιδί να μπορεί να δει καθαρά τον εαυτό του.

16. Χρειαζόμαστε ιστορίες γέφυρες και δρόμους που θα συνδέουν αυτό που γνωρίζουμε με αυτό που δε γνωρίζουμε. Ιστορίες ασφαλή λιμάνια και φιλόξενα ιερά, ιστορίες που να είναι πανοπλία και ασπίδα, φίλοι και σύντροφοι.

17. Σαν άνθρωποι των βιβλίων, όλοι είμαστε ειδικοί στην ανατροπή. Γνωρίζουμε ότι τα βιβλία μάς διδάσκουν να παραβιάζουμε, να αντιστεκόμαστε, να ακούμε, να ενώνουμε, να αναλύουμε και να κατανοούμε.

18.  Με τα βιβλία είμαστε κάτι παραπάνω από το εγώ. Με τα βιβλία γινόμαστε εμείς.

19.  Η ανάγνωση είναι ριζοσπαστική, τελεία και παύλα.

20.  Πείτε μια νέα ιστορία. Ξαναγράψτε τον κόσμο.

ΠΗΓΗ: Δημοσιεύεται με την άδεια του The Horn Book,
μεταφρασμένο από το άρθρο που δημοσίευσε το περιοδικό το 2017 και θα το βρείτε εδώ:
https://www.hbook.com/story/2017-newbery-medal-acceptance-by-kelly-barnhill