Ο Δάντης (Dante Alighieri) γεννήθηκε περί το 1265 στη Φλωρεντία. Σπούδασε φιλοσοφία, θεολογία και νοµικά. Μαζί µε τον Βοκκάκιο και τον Πετράρχη αποτελούν τη χρυσή τριανδρία της ιταλικής λογοτεχνίας. Όταν ήταν σχεδόν εννέα χρονών, συνάντησε τη λίγο µικρότερή του Βεατρίκη (Beatrice Portinari), το κορίτσι που έµελλε να καθορίσει τη µετέπειτα ποιητική του δηµιουργία. Η Βεατρίκη, µεγαλώνοντας, παντρεύτηκε έναν άλλον άντρα και πέθανε όταν ο Δάντης ήταν 25 ετών, οπότε ο έρωτας του ποιητή για εκείνην υπήρξε εξ ολοκλήρου πνευµατικός. Ο Δάντης στο αριστούργηµά του Η Θεία Κωµωδία τη θεοποιεί και τη µεταµορφώνει στο πρόσωπο που τον καθοδηγεί στην αναζήτηση του βαθύτερου νοήµατος της ποίησης αλλά και της ζωής. Εκτός από τον έρωτα, βαθιά επηρέασε το έργο του Δάντη η πολιτική. Το 1302 οι Μαύροι Γουέλφοι, µετά την επικράτησή τους µε τη βοήθεια του Καρόλου του Βαλουά, εξόρισαν τον Δάντη, κατάσχοντας τα αγαθά του και καταδικάζοντάς τον να καεί στην πυρά εάν επέστρεφε στη Φλωρεντία. Ο Δάντης δεν επέστρεψε ποτέ στη γενέτειρά του. Περιπλανήθηκε από πόλη σε πόλη, ανάλογα µε το πού βρίσκονταν οι προστάτες του, γράφοντας τα έργα του και ολοκληρώνοντας τη Θεία Κωµωδία, η οποία έµελλε να καθορίσει την ιστορία της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας. Πέθανε στη Ραβέννα το 1321.