Ουκρανή εβραϊκής καταγωγής και γεννημένη στο Κίεβο το 1903, μετά την επανάσταση του 1917 στη Ρωσία η Ιρέν Νεμιρόβσκυ θα εγκατασταθεί μαζί με τους γονείς της στη Γαλλία. Εκεί θα γνωρίσει τεράστια επιτυχία με το πρώτο της κιόλας μυθιστόρημα, το Ντέιβιντ Γκόλντερ (1929), και στη συνέχεια με τον Χορό (1930). Ακολούθησαν περισσότερα από δέκα βιβλία που της χάρισαν αναγνώριση και θαυμασμό, αλλά προκάλεσαν αντιδράσεις για τη σκληρή οξυδέρκεια και την κυνική απεικόνιση ενός κόσμου που κατέρρεε. Όταν οι Γερμανοί μπαίνουν το 1940 στο Παρίσι, καταφεύγει μαζί με την οικογένειά της σ’ ένα χωριό στον ορεινό όγκο του Μορβάν στη Βουργουνδία. Εκεί συλλαμβάνεται το καλοκαίρι του 1942 από τη γαλλική χωροφυλακή και στη συνέχεια μεταφέρεται στο Άουσβιτς, όπου πεθαίνει στις 17 Αυγούστου του 1942. Την ίδια τύχη θα έχει και ο σύζυγός της Μισέλ Επστάιν λίγους μήνες μετά. Μια πιστή οικογενειακή φίλη καταφέρνει να σώσει τις δυο της κόρες, κρύβοντάς τες σε διαφορετικά μέρη μέχρι το τέλος του πολέμου. Σ’ αυτές τις συνεχείς μετακινήσεις, η μεγαλύτερη κόρη, η Ντενίζ, δεκατριών ετών, μεταφέρει πάντα μαζί της μια βαλίτσα μέσα στην οποία βρίσκεται το έσχατο χειρόγραφο της μητέρας της: η Γαλλική Σουίτα. Η περιπέτεια των γονιών της, αλλά και η δική της και της αδερφής της ήταν τόσο οδυνηρές, που έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να μπορέσει η Ντενίζ να διαβάσει εκείνα τα τετράδια και να προχωρήσει, μόλις το 2004, στην έκδοση του κύκνειου άσματος μιας μεγάλης συγγραφέως. Η Γαλλική Σουίτα, η οποία τιμήθηκε με το βραβείο Renaudot, κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πατάκη το 2005. Από τις Εκδόσεις Πατάκη έχουν εκδοθεί επίσης τα μυθιστορήματά της: Έξαψη, Ο Κύριος των ψυχών, Το παιδί-θαύμα.