Πνευματικά δικαιώματα και εκπαίδευση στη Γαλλία
Η χρήση των βιβλίων στην εκπαίδευση και ο νόμος για τα πνευματικά δικαιώματα στη Γαλλία
Στο τελικό κείμενο του νόμου που είναι γνωστός ως «νόμος DADVSI» (νόμος για τα «πνευματικά και τα συγγενικά δικαιώματα στην κοινωνία της πληροφορίας»), ο οποίος ψηφίστηκε στη Γαλλία για να εφαρμόσει την κοινοτική οδηγία της 22ας Μαρτίου 2001, προστέθηκε μια νέα εξαίρεση στην εφαρμογή του αυστηρού καθεστώτος προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων, η οποία αφορά κυρίως την εκπαίδευση. Επιτρέπεται η αναπαραγωγή τμήματος ενός έργου, στο πλαίσιο της διδασκαλίας και της έρευνας, και αποκλειστικά για παιδαγωγικούς και όχι για ψυχαγωγικούς σκοπούς, αν το κοινό στο οποίο απευθύνεται απαρτίζεται κυρίως από μαθητές, φοιτητές, παιδαγωγούς ή ερευνητές, και εφόσον αναφέρεται η πηγή. Εξαιρούνται τα έργα που σχεδιάστηκαν για παιδαγωγικούς σκοπούς, οι παρτιτούρες και οι ψηφιακές εκδόσεις. Η αναπαραγωγή αποζημιώνεται βάσει προσυμφωνημένης αμοιβής, και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να γίνει αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης. Η εξαίρεση αυτή του νόμου για τα πνευματικά δικαιώματα αφορά κυρίως τα βιβλία, εκτός από αυτά που έχουν εξαρχής σχεδιαστεί για να χρησιμοποιηθούν ως σχολικά εγχειρίδια, αλλά και τις βάσεις δεδομένων. Θίγονται επίσης και τα «συγγενικά δικαιώματα», δηλαδή τα δικαιώματα που αφορούν την ερμηνεία των μουσικών και των ηθοποιών, εφόσον το ίδιο καθεστώς θα ισχύει και για τα ηχογραφημένα βιβλία. Η εξαίρεση αυτή θα αρχίσει να τίθεται σε εφαρμογή από την 1η Ιανουαρίου 2009.
Στο τελικό κείμενο του νόμου που είναι γνωστός ως «νόμος DADVSI» (νόμος για τα «πνευματικά και τα συγγενικά δικαιώματα στην κοινωνία της πληροφορίας»), ο οποίος ψηφίστηκε στη Γαλλία για να εφαρμόσει την κοινοτική οδηγία της 22ας Μαρτίου 2001, προστέθηκε μια νέα εξαίρεση στην εφαρμογή του αυστηρού καθεστώτος προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων, η οποία αφορά κυρίως την εκπαίδευση. Επιτρέπεται η αναπαραγωγή τμήματος ενός έργου, στο πλαίσιο της διδασκαλίας και της έρευνας, και αποκλειστικά για παιδαγωγικούς και όχι για ψυχαγωγικούς σκοπούς, αν το κοινό στο οποίο απευθύνεται απαρτίζεται κυρίως από μαθητές, φοιτητές, παιδαγωγούς ή ερευνητές, και εφόσον αναφέρεται η πηγή. Εξαιρούνται τα έργα που σχεδιάστηκαν για παιδαγωγικούς σκοπούς, οι παρτιτούρες και οι ψηφιακές εκδόσεις. Η αναπαραγωγή αποζημιώνεται βάσει προσυμφωνημένης αμοιβής, και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να γίνει αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης. Η εξαίρεση αυτή του νόμου για τα πνευματικά δικαιώματα αφορά κυρίως τα βιβλία, εκτός από αυτά που έχουν εξαρχής σχεδιαστεί για να χρησιμοποιηθούν ως σχολικά εγχειρίδια, αλλά και τις βάσεις δεδομένων. Θίγονται επίσης και τα «συγγενικά δικαιώματα», δηλαδή τα δικαιώματα που αφορούν την ερμηνεία των μουσικών και των ηθοποιών, εφόσον το ίδιο καθεστώς θα ισχύει και για τα ηχογραφημένα βιβλία. Η εξαίρεση αυτή θα αρχίσει να τίθεται σε εφαρμογή από την 1η Ιανουαρίου 2009.