Στις ζωγραφιές μου η πόλη μας είναι ακριβώς όπως την ονειρεύομαι. Μα η δασκάλα μου ανησυχεί: «Έχεις πολλή φαντασία! Προσοχή, προσοχή!». Λέτε να είναι καμιά φοβερή αρρώστια αυτή η φαντασία; Εγώ όταν με

«Χωρίς φίλους η ζωή μοιάζει με αυτοκίνητο χωρίς ρόδες» λέει κάθε τόσο ο παππούς. Αλλά κι εγώ είμαι αχόρτάγος στη φιλία. Γι΄ αυτό παίζω με τη φαντασία μου το παιχνίδι του φίλου που αλλάζει: μεταμορφώνω