Σκοτάδι κλειστοφοβικό. Τρόµος. Τα πόδια µου µέσα στην κόκκινη πηχτή επιφάνεια. Προσπαθούσα να τα µετακινήσω, να κολυµπήσω, να κινήσω τα άκρα µου µε γρήγορες βιαστικές κινήσεις, απεγνωσµένες. Βρισκόµου

Σκοτάδι κλειστοφοβικό. Τρόµος. Τα πόδια µου µέσα στην κόκκινη πηχτή επιφάνεια. Προσπαθούσα να τα µετακινήσω, να κολυµπήσω, να κινήσω τα άκρα µου µε γρήγορες βιαστικές κινήσεις, απεγνωσµένες. Βρισκόµου

Μια έφηβη σε τροχοκάθισμα ύστερα από το χτύπημα της «κατά πλάκας σκλήρυνσης». Η απελπισία παραμερίζεται μπροστά στο μοναδικό δώρο, τη ζωή. Η Λεώνη, λοιπόν, και μοναχά με το μυαλό και τα χέρια ζωντανά