Αληθής διήγηση μιας εν μέρει φανταστικής ιστορίας, το μυθιστόρημα ξεκινά και εξελίσσεται συντροφιά με τη σελήνη. Όλα επιτρέπονταν το 1600 στο Παλέρμο, οι νόμοι δεν εφαρμόζονταν. Η εξουσία ήταν κακός σ

Ποζιτάνο, δεκαετία του 1950. Μια δυνατή φιλία γεννιέται με φόντο το πανέμορφο χωριό της Ακτής του Αμάλφι. Σε μια απομονωμένη παραλία, η Γκολιάρντα, νεαρή ηθοποιός του κινηματογράφου, συναντά την Έρικα

Το όνομά μου είναι Μίνα και μου αρέσουν πολλά πράγματα: οι πικραλίδες, η κονσέρβα τόνου, τα βιβλία, η ρικότα, οι πυγολαμπίδες, αλλά κυρίως οι δράκοι και οι φωτιές που βγάζουν από το στόμα τους. Κανείς

Βραβείο Giovanni Comisso της πόλης του Τρεβίζο (2021) Βραβείο της πόλης Κάβα ντεϊ Τιρρένι (2021) Ο Τζάκοµο Καζάντιο, ένας αγρότης προικισµένος µε το χάρισµα των µεγάλων οραµατιστών, ζει στις αρχές το

Βραβείο Giovanni Comisso της πόλης του Τρεβίζο (2021) Βραβείο της πόλης Κάβα ντεϊ Τιρρένι (2021) Ο Τζάκοµο Καζάντιο, ένας αγρότης προικισµένος µε το χάρισµα των µεγάλων οραµατιστών, ζει στις αρχές το

Το όνομά μου είναι Μίνα και μου αρέσουν πολλά πράγματα: οι πικραλίδες, η κονσέρβα τόνου, τα βιβλία, η ρικότα, οι πυγολαμπίδες, αλλά κυρίως οι δράκοι και οι φωτιές που βγάζουν από το στόμα τους. Κανείς

«Κακώς αγόρασα αυτό το τετράδιο, πολύ κακώς. Ωστόσο είναι πια πολύ αργά για να το μετανιώσω, η ζημιά έχει γίνει»: μ’ αυτά τα λόγια ξεκινάει το ημερολόγιό της η Βαλέρια Κοσσάτι, η πρωταγωνίστρια του μυ

«Κακώς αγόρασα αυτό το τετράδιο, πολύ κακώς. Ωστόσο είναι πια πολύ αργά για να το μετανιώσω, η ζημιά έχει γίνει»: μ’ αυτά τα λόγια ξεκινάει το ημερολόγιό της η Βαλέρια Κοσσάτι, η πρωταγωνίστρια του μυ

Ένα δωδεκάχρονο παιδί που βρέθηκε να τρέχει γυμνό μέσα στη νύχτα σ’ έναν επαρχιακό δρόμο της Τοσκάνης. Ο Φόσκο Ανιέλλι υποστηρίζει ότι τον απήγαγαν αλλά κατάφερε να το σκάσει τρέχοντας στα χωράφια. Κα

Ιταλία, 1944. Η Μπολόνια ζει τον πιο «μαύρο» χειμώνα της. Η πόλη βρίσκεται υπό γερμανική κατοχή και ασφυκτιά στη μέγκενη της παγωνιάς, πληγωμένη από τους βομβαρδισμούς. Ο επιθεωρητής Ντε Λούκα νιώθει

Ένα δωδεκάχρονο παιδί που βρέθηκε να τρέχει γυμνό μέσα στη νύχτα σ’ έναν επαρχιακό δρόμο της Τοσκάνης. Ο Φόσκο Ανιέλλι υποστηρίζει ότι τον απήγαγαν αλλά κατάφερε να το σκάσει τρέχοντας στα χωράφια. Κα

Την επομένη μιας τρομερής χιονοθύελλας που έβαλε στο ψυγείο ολόκληρη την περιφέρεια των Μάρκε στην καρδιά της Ιταλίας, η πρώην αστυνομική υποδιευθύντρια Κολόμπα Καζέλλι βρίσκει στην αποθήκη του σπιτιο

Στο Γέρασμα (1898) ο Ίταλο Σβέβο, με σκηνικό τη γενέθλια πόλη του, την Τεργέστη, αφηγείται την ιστορία ενός τριανταπεντάρη υπαλλήλου και επίδοξου συγγραφέα, του Εμίλιο, που ερωτεύεται παράφορα μια νεό

Στο Γέρασμα (1898) ο Ίταλο Σβέβο, με σκηνικό τη γενέθλια πόλη του, την Τεργέστη, αφηγείται την ιστορία ενός τριανταπεντάρη υπαλλήλου και επίδοξου συγγραφέα, του Εμίλιο, που ερωτεύεται παράφορα μια νεό

Την επομένη μιας τρομερής χιονοθύελλας που έβαλε στο ψυγείο ολόκληρη την περιφέρεια των Μάρκε στην καρδιά της Ιταλίας, η πρώην αστυνομική υποδιευθύντρια Κολόμπα Καζέλλι βρίσκει στην αποθήκη του σπιτιο

Η Τρίνα αφηγείται τη ζωή της στη χαμένη κόρη της, την οποία ελπίζει κάποτε να ξαναβρεί: είναι δεκαεπτά χρόνων και ζει με τους γονείς της στο ορεινό χωριό Κουρόν, στο Νότιο Τιρόλο. Το 1923, μετά την ήτ

Η Τρίνα αφηγείται τη ζωή της στη χαμένη κόρη της, την οποία ελπίζει κάποτε να ξαναβρεί: είναι δεκαεπτά χρόνων και ζει με τους γονείς της στο ορεινό χωριό Κουρόν, στο Νότιο Τιρόλο. Το 1923, μετά την ήτ

Ένα ταξίδι έξω από τα συνηθισμένα, στη δίνη των κυμάτων, στα μήκη και στα πλάτη του κόσμου και πρώτα απ’ όλα  της θάλασσας, με οδηγό τα όνειρα, το πάθος, τις ιστορίες. Γιατί οι ιστορίες είναι το υλικό

Βραβείο M?dicis ξένου μυθιστορήματος 1995Επανακυκλοφορεί σε νέα έκδοση το πρώτο μυθιστόρημα του Αλεσσάντρο Μπαρίκκο (που είχε κυκλοφορήσει το 2001 με τίτλο «Όνειρα από γυαλί»). Ένα  βιβλίο ονειρικό κα

«Κάθε πρωί στις επτά, φρέσκος, πλυμένος, ξυρισμένος, ντυμένος στην τρίχα, κάθομαι στο τραπέζι του γραφείου μου και γράφω. Είμαι πειθαρχημένος, τέλειος υπάλληλος της γραφής. Με κάποιες κακές συνήθειες,

Ένα ταξίδι έξω από τα συνηθισμένα, στη δίνη των κυμάτων, στα μήκη και στα πλάτη του κόσμου και πρώτα απ’ όλα  της θάλασσας, με οδηγό τα όνειρα, το πάθος, τις ιστορίες. Γιατί οι ιστορίες είναι το υλικό

«Κάθε πρωί στις επτά, φρέσκος, πλυμένος, ξυρισμένος, ντυμένος στην τρίχα, κάθομαι στο τραπέζι του γραφείου μου και γράφω. Είμαι πειθαρχημένος, τέλειος υπάλληλος της γραφής. Με κάποιες κακές συνήθειες,