Δεν μου χαρίστηκε ο χρόνος. Δεν τον αφήνω να περάσει. Όπως στην «κυρα-Μαρία» που έπαιζα μικρός. Δεν περνά! Στο τέλος περνά! «Από τη στιγμή που υπάρχει μια πρακτική γραφής» γράφει ο Ρολάν Μπαρτ «βρισκό

Στά ποιήµατα τῆς συλλογής αὐτῆς πρωταγωνιστοῦν γνωστά, ἀλλά καί ἄγνωστα, πρόσωπα τῆς Ἀναγέννησης, πού µέ τό ἔργο τους διαµόρφωσαν µιά ὁλόκληρη ἐποχή, τά ἐπιτεύγµατα τῆς ὁποίας καθόρισαν τήν ἐξέλιξη το

Το κρεβάτι µια σχεδίαενόψει τρικυµίαςπου επέρχεται.Αυτός πάντα πνίγεται στο τέλος. Κυρίαρχο σκηνικό των ποιηµάτων αυτών αποτελεί το κρεβάτι, ή καλύτερα «η κλίνη», µε τις ποικίλες µορφές που αυτή παίρ

Το κρεβάτι µια σχεδίαενόψει τρικυµίαςπου επέρχεται.Αυτός πάντα πνίγεται στο τέλος. Κυρίαρχο σκηνικό των ποιηµάτων αυτών αποτελεί το κρεβάτι, ή καλύτερα «η κλίνη», µε τις ποικίλες µορφές που αυτή παίρ

Η «Ποιητική» με το 30ό τεύχος συμπληρώνει δεκαπέντε χρόνια ανελλιπούς παρουσίας στα ελληνικά γράμματα. Στο τεύχος αυτό ανθολογούνται ποιήματα Ελλήνων και ξένων ποιητών που δημοσιεύτηκαν στα προηγούμεν

"O Ύμνος εις την Ελευθερίαν του Διονυσίου Σολωμού μόνο τυχαίο γεγονός δεν υπήρξε στην αναγεννημένη ποίησή μας και στην Ιστορία της ελεύθερης νεοελληνικής ζωής. Γράφτηκε τις ώρες που εξελισσόταν η Επαν

Εβδομήντα χρόνια από τον θάνατο του Άγγελου Σικελιανού (1884-1951), η ανθολόγηση 50 ποιημάτων του υπό τον τίτλο Tον άναρχο Έρωτα να νιώσω ακέριο επιχειρεί να προτείνει στο σημερινό αναγνωστικό κοινό τ

Εβδομήντα χρόνια από τον θάνατο του Άγγελου Σικελιανού (1884-1951), η ανθολόγηση 50 ποιημάτων του υπό τον τίτλο Tον άναρχο Έρωτα να νιώσω ακέριο επιχειρεί να προτείνει στο σημερινό αναγνωστικό κοινό τ

Αγαπητέ αναγνώστη, το βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου –και που ξεφυλλίζοντάς το ίσως σε παρακινήσει να σιγοτραγουδήσεις– περιλαμβάνει στίχους του Νίκου Γκάτσου, οι οποίοι θεματικά και υφολογικά «συνάδ

ΤΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ 1  (Ν’ αρχίσω, είπα): Ν’ αρχίσω, είπα, έναν νέο κύκλοΈστω σπείρα έστω έλλειψη: ας διαλέξωΤρεις ιστορίες να διαπλέξω–μια από παραβολές, μια από ίσκιους, μια πιο δύσκολη–Στην πρώτηΘα έβγαιν

Άσπρα μήλα

«Είσαι» του είπε / «το πορτρέτο σου χωρίς το φως / να απλώνεται στον πίνακα / χωρίς την αμεροληψία του ζωγράφου / Είσαι το ποίημα της στιγμής / που απλοποιήθηκε σ’ ένα βιβλίο / Η βιβλιοθήκη είσαι και

Σας άκουσα εγώ το Οστό να λέτε λόγια σοφά:«Ο Πλάστης όποιον στην αγκάλη του αρπάζει πίσω δεν γυρνάΑντιστοιχεί κι από ένα σφάγιο στον κάθε ερωτευμένοΌλοι κάποτε μέσα σε ένα κήτος θα βρεθείτεΧωρίς τη φτ

«Η εθνική επέτειος είναι η μήτηρ της σάτιρος (sic). Όσο πληθαίνουν οι επέτειοι, τόσο πολυπληθέστερον γίνεται και το επετειακόν έθνος των σατίρων (sic). Κι αυτό είναι ωφέλιμον, γιατί μόνον η σάτιρα ημπ

Αγαπητέ αναγνώστη, το βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου –και που ξεφυλλίζοντάς το ίσως σε παρακινήσει να σιγοτραγουδήσεις– περιλαμβάνει στίχους του Νίκου Γκάτσου, οι οποίοι θεματικά και υφολογικά «συνάδ

Άσπρα μήλα

«Είσαι» του είπε / «το πορτρέτο σου χωρίς το φως / να απλώνεται στον πίνακα / χωρίς την αμεροληψία του ζωγράφου / Είσαι το ποίημα της στιγμής / που απλοποιήθηκε σ’ ένα βιβλίο / Η βιβλιοθήκη είσαι και

ΤΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ 1  (Ν’ αρχίσω, είπα): Ν’ αρχίσω, είπα, έναν νέο κύκλοΈστω σπείρα έστω έλλειψη: ας διαλέξωΤρεις ιστορίες να διαπλέξω–μια από παραβολές, μια από ίσκιους, μια πιο δύσκολη–Στην πρώτηΘα έβγαιν