Μέσα από μια οικογενειακή ιστορία, με επίκεντρο την επιστροφή του «άσωτου υιού», η Αρχαία καλλιέργεια πραγματεύεται τα προαιώνια θέματα της πατριαρχίας, των ορίων της συνύπαρξης στους κόλπους της οικ

Το φάντασμα της Κάθριν Μάνσφιλντ (1888-1923) βρίσκεται ακόμη ανάμεσά μας. Όπως τα περισσότερα ενοχλητικά φαντάσματα, εμφανίζεται με διάφορες μορφές: μοντερνίστρια, φεμινίστρια, πνεύμα της αποικιοκρατί

Το φάντασμα της Κάθριν Μάνσφιλντ (1888-1923) βρίσκεται ακόμη ανάμεσά μας. Όπως τα περισσότερα ενοχλητικά φαντάσματα, εμφανίζεται με διάφορες μορφές: μοντερνίστρια, φεμινίστρια, πνεύμα της αποικιοκρατί

Η Τζορτζ Έλιοτ ήταν μία από τις λίγες γυναίκες συγγραφείς που «ζούσαν από την πένα τους». Συνάντησε έντονες αντιδράσεις από τις ομότεχνές της, οι οποίες ισχυρίζονταν πως έγραφε σαν άντρας και ότι η γρ

Η Τζορτζ Έλιοτ ήταν μία από τις λίγες γυναίκες συγγραφείς που «ζούσαν από την πένα τους». Συνάντησε έντονες αντιδράσεις από τις ομότεχνές της, οι οποίες ισχυρίζονταν πως έγραφε σαν άντρας και ότι η γρ

Στην έκδοση αυτή βρίσκονται συγκεντρωμένα ορισμένα από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα γραφής του Μιχαήλ Μητσάκη. Τα αφηγήματα που εντάσσονται στην ενότητα «Αθηναϊκαί σελίδες» αποτελούν σπαρταριστά σκί

Όποιος αναρωτηθεί γιατί διαβάζεται στην εποχή μας και στον τόπο μας ο Έντγκαρ Αλλαν Πόε, θα δεχθεί ότι αυτό συμβαίνει για τον ίδιο λόγο που διαβάζεται κάθε μεγάλος συγγραφέας. Το έργο του περιέχει συσ

«Στην πόλη εγώ οδηγώ την πονεµένη, εγώ οδηγώ στη θλίψη την αιωνία, εγώ εκεί που είν’ οι κολασµένοι». Τα λόγια αυτά αντικρίζουν ο Δάντης και ο Βιργίλιος γραµµένα στην πύλη που οδηγεί στην Κόλαση. Οι τι

«Στην πόλη εγώ οδηγώ την πονεµένη, εγώ οδηγώ στη θλίψη την αιωνία, εγώ εκεί που είν’ οι κολασµένοι». Τα λόγια αυτά αντικρίζουν ο Δάντης και ο Βιργίλιος γραµµένα στην πύλη που οδηγεί στην Κόλαση. Οι τι

Κανένας καλλιτέχνης δεν είναι καλλιτέχνης και τις είκοσι τέσσερις ώρες της καθημερινότητας του. Το ουσιαστικό του έργο, αυτό που μένει, ολοκληρώνεται πάντοτε κατά τη διάρκεια των λιγοστών και σπάνιων

«Τα βιβλία που έχουμε ανάγκη είναι εκείνα που πέφτουν σαν το τσεκούρι στην παγωμένη θάλασσα της ψυχής μας» έγραφε ο Κάφκα στον Όσκαρ Πόλλακ λίγα χρόνια πριν από τη συγγραφή της Μεταμόρφωσης, ενός έργο

«Μόνο οι μετριότητες προοδεύουν» έγραφε ο Όσκαρ Ουάιλντ στα 1894. «Ένας καλλιτέχνης περιστρέφεται διαρκώς γύρω από έναν κύκλο αριστουργημάτων, από τα οποία το πρώτο δεν είναι λιγότερο τέλειο από το τε

Το Αμάρτημα της μητρός μου, το πρώτο διήγημα του Γεώργιου Βιζυηνού και εμβληματικό έργο της νεοελληνικής λογοτεχνίας, σε μια νέα εξαιρετικά φροντισμένη έκδοση, με εισαγωγή και γλωσσάρι.

Μερικοί έλεγαν ότι υπήρξε Γερμανός κατάσκοπος, άλλοι ότι είχε σχέσεις με κάποια βασιλική οικογένεια της Ευρώπης. Όλοι σχεδόν εκμεταλλεύτηκαν τη μυθική φιλοξενία του. Και ήταν μυθική. Στην εξαίσια κατο

«Μόνο οι μετριότητες προοδεύουν» έγραφε ο Όσκαρ Ουάιλντ στα 1894. «Ένας καλλιτέχνης περιστρέφεται διαρκώς γύρω από έναν κύκλο αριστουργημάτων, από τα οποία το πρώτο δεν είναι λιγότερο τέλειο από το τε

Μια πρωταπριλιά, το ατµόπλοιο «Φιντέλ» ταξιδεύει στον Μισισιπή• είναι –σε αντίστιξη µε το όνοµά του που σηµαίνει «πιστός»– γεµάτο απατεώνες. Ή µήπως πρόκειται απλώς για έναν µεγάλο απατεώνα, που διαρκ

Μια πρωταπριλιά, το ατµόπλοιο «Φιντέλ» ταξιδεύει στον Μισισιπή• είναι –σε αντίστιξη µε το όνοµά του που σηµαίνει «πιστός»– γεµάτο απατεώνες. Ή µήπως πρόκειται απλώς για έναν µεγάλο απατεώνα, που διαρκ

"Ένα φλογερό παιδικό ειδύλλιο ξετυλίγεται περίτεχνα σε μια ονειρικά λαμπερή Αμερική. Στην εξοχική έπαυλη του θείου του, συλλέκτη έργων τέχνης, ο Βαν Βιν συναντάει την Άντα, την όμορφη εξαδέλφη του. Στ

"Ένα φλογερό παιδικό ειδύλλιο ξετυλίγεται περίτεχνα σε μια ονειρικά λαμπερή Αμερική. Στην εξοχική έπαυλη του θείου του, συλλέκτη έργων τέχνης, ο Βαν Βιν συναντάει την Άντα, την όμορφη εξαδέλφη του. Στ

«Κάποτε υπολόγισα ότι η γνωστή και αναγνωρισμένη παγκοσμίως ρωσική λογοτεχνική παραγωγή, ποίηση και πεζογραφία, από τις αρχές του 19ου αιώνα και έπειτα, δεν ξεπερνά τις 23.000 τυπωμένες σελίδες κανονι

«Κάποτε υπολόγισα ότι η γνωστή και αναγνωρισμένη παγκοσμίως ρωσική λογοτεχνική παραγωγή, ποίηση και πεζογραφία, από τις αρχές του 19ου αιώνα και έπειτα, δεν ξεπερνά τις 23.000 τυπωμένες σελίδες κανονι

«Κάποτε υπολόγισα ότι η γνωστή και αναγνωρισμένη παγκοσμίως ρωσική λογοτεχνική παραγωγή, ποίηση και πεζογραφία, από τις αρχές του 19ου αιώνα και έπειτα, δεν ξεπερνά τις 23.000 τυπωμένες σελίδες κανονι