«Ένα μουγκρητό οδύνης και οργής υψωνόταν στην πόλη, και αντηχούσε ακατεύναστα, ανυποχώρητα, αφανίζοντας κάθε άλλο θόρυβο, τονίζοντας ρυθμικά το μεγάλο ψέμα. Ζει, ζει, ζει! Μουγκρητό που δεν είχε τίποτ

Είμαστε ένα πεφταστέρι:αν ήταν νύχτα, κάποιος, κάπου, ίσως θα μας έβλεπε και θα έκανε μια ευχή. «Όταν πήραν μπροστά οι μηχανές, το όνειρο της ζωής μου πραγματοποιήθηκε».Επί επτά μήνες σχεδόν, η Σαμάν

«Ένα μουγκρητό οδύνης και οργής υψωνόταν στην πόλη, και αντηχούσε ακατεύναστα, ανυποχώρητα, αφανίζοντας κάθε άλλο θόρυβο, τονίζοντας ρυθμικά το μεγάλο ψέμα. Ζει, ζει, ζει! Μουγκρητό που δεν είχε τίποτ

Είμαστε ένα πεφταστέρι:αν ήταν νύχτα, κάποιος, κάπου, ίσως θα μας έβλεπε και θα έκανε μια ευχή. «Όταν πήραν μπροστά οι μηχανές, το όνειρο της ζωής μου πραγματοποιήθηκε».Επί επτά μήνες σχεδόν, η Σαμάν

Λαµπεντούζα, από την αρχαία ελληνική λέξη λέπας, τον απόκρηµνο βράχο που τον τρώνε µε µανία τα στοιχεία της φύσης, µα εκείνος αντιστέκεται και µένει ολόρθος καταµεσής στην απεραντοσύνη του πελάγους. Ή

Λαµπεντούζα, από την αρχαία ελληνική λέξη λέπας, τον απόκρηµνο βράχο που τον τρώνε µε µανία τα στοιχεία της φύσης, µα εκείνος αντιστέκεται και µένει ολόρθος καταµεσής στην απεραντοσύνη του πελάγους. Ή

Πρόλογος: Σιμόν ΒέιλΙστορικά σημειώματα: Μαρτσέλλο Πετσέττι, Ουμπέρτο Τζεντιλόνι«Έχω διαβάσει πάρα πολλές μαρτυρίες κρατουμένων, που κάθε φορά με γυρίζουν πίσω στη ζωή των στρατοπέδων. Του Σλόμο Βενέτ