Στη δυστυχισμένη πολιτεία που τη λέγαν Σαρλενάκ και την είχαν πλακώσει οι συμφορές, εμφανίστηκε το μικρό κορίτσι με την παράξενη, κελαηδιστή φωνή για να φέρει την παλιά, χαμένη ευτυχία.Κανείς δεν θα μ

Εμένα τα μέλη της οικογένειάς μου, που μένουνε όλοι μαζί στο ίδιο σπίτι, είμαστε σύνολο έξι: o παππούς μου ο Άρης, που έχω και τ’ όνομά του και είναι σούπερ παππούς και παλιός μαθηματικός, ο σκύλος μο

Το κίτρινο λεωφορείο του κυρίου Στέφανου δεν ήταν ένα συνηθισµένο λεωφορείο. Ενώ ταξίδευε εδώ, δηλαδή Ελλάδα, έβλεπες απ’ τα παράθυρά του άλλους τόπους, για την ακρίβεια, τους τόπους που λαχταρούσε πο

Στις ζωγραφιές μου η πόλη μας είναι ακριβώς όπως την ονειρεύομαι. Μα η δασκάλα μου ανησυχεί: «Έχεις πολλή φαντασία! Προσοχή, προσοχή!». Λέτε να είναι καμιά φοβερή αρρώστια αυτή η φαντασία; Εγώ όταν με

«Χωρίς φίλους η ζωή μοιάζει με αυτοκίνητο χωρίς ρόδες» λέει κάθε τόσο ο παππούς. Αλλά κι εγώ είμαι αχόρτάγος στη φιλία. Γι΄ αυτό παίζω με τη φαντασία μου το παιχνίδι του φίλου που αλλάζει: μεταμορφώνω

Στον ουρανό πάνω απ΄ την Πόλη φύτρωσε μια καρπουζιά κι έκανε κάθε χρόνο ένα τεράστιο καρπούζι που το γεύονταν με πανηγύρια στη μεγάλη πλατεία χιλιάδες κόσμος. Τύχη μοναδική και ευλογία εκείνο το τεράσ

Το τελευταίο χρυσό αυγό του κόσμου βρίσκεται στα χέρια ενός κοριτσιού που το θυσιάζει για την αγάπη της πάπιας. Ένα βιβλίο τρυφερό που μιλά για τις μεγάλες αξίες τις ζωής, την αληθινή φιλία και αγάπη.

Οι δυο πολιτείες η Έλκα και η Ζίνη ήταν κάποτε μια πολιτεία που την έλεγαν Ελκαζίνη. Και στη μέση της πολιτείας ήταν ένα γεφύρι με επτά καμάρες, που κάποια στιγμή οι κάτοικοί τους το γκρέμισαν. Και τό