Κατηγορίες

Κωδικός προϊόντος: 13716
Κάποτε ο κυνηγός
ΣυγγραφέαςΣαραντίτη Ελένη

210 36500 80Τηλέφωνο

Χαρακτηριστικά Βιβλίου

Κατηγορίες Παιδικά – Εφηβικά > Παιδική-Νεανική Λογοτεχνία

Παιδικά – Εφηβικά > Εφηβική Λογοτεχνία
ISBN9789601697161
Εκδοτικός οίκοςΕκδόσεις Πατάκη
Βάρος0,30
ΔιαθεσιμότηταΔιαθέσιμο στο ράφι
Σελίδες224
Διαστάσεις14x21
Ηλικία από12
Ημερομηνίας 1ης παρούσας έκδοσηςΙανουάριος 2022
Ημερομηνία 1ης Έκδοσης 1996 Εκδόσεις Καστανιώτη
Βραβεία Κρατικό Βραβείο Εφηβικού - Νεανικού Λογοτεχνικού Βιβλίου
ΒΡΑΒΕΙΟ Ελληνικού Τμήματος της ΙΒΒΥ - Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου
Έπαινος της UNESCO σε διεθνή διαγωνισμό

Συντελεστές

Συγγραφέας Σαραντίτη Ελένη
Εικονογράφηση εξωφύλλου Μιμηλάκη, Θέντα

Φίλτρα

Γλώσσα βιβλίουΕλληνικά
Γλώσσα πρωτοτύπουΕλληνικά
ΣειράΚύκνοι (12-15 ετών)
ΚατηγορίαΑισθηματικό, Κοινωνικό
ΕίδοςΜυθιστόρημα
ΧαρακτηριστικάΆδετο

Σύνοψη

«H γιαγιά μου η Ανάστα, απ’ τα χωριά της Σπάρτης, χήρα στα είκοσι πέντε της, ο λόγος o Εμφύλιος, αμέσως μετά τη λήξη του, το ’49, με τον πατέρα μου εξάχρονο και καχεκτικό, της Κατοχής παιδί, περπάτησε δεκαέξι μέρες, προτού πατήσει μαζί μ’ άλλους εννέα από την περιοχή, τα χώματα της Αλβανίας και μετά της Ουγγαρίας, εξαντλημένη από πείνα, δίψα, κρύο και άλλα βάσανα…» αφηγείται η νεαρή Ευρυδίκη, κόρη πολιτικών προσφύγων.
«Στον πέμπτο χρόνο επάνω φύγαμε γι’ αλλού: Τασκένδη. Τελευταίος και θαλπερός σταθμός. Εκεί γεννήθηκαν οι γονείς μας. Εκεί και εμείς τα τρία παιδιά. Α, ζήσαμε καλή ζωή. «Ευλογημένη» την έλεγε η γιαγιά. Και ήταν.
Η Ευρυδίκη φανερώνει τον καημό που κούρνιαζε αθέατος και βουβός στην καρδιά της. Πρόκειται για οικογενειακή οδύσσεια ετών με σειρά ταλαιπωριών, αγώνων, προσδοκιών, μικρών ή μεγάλων πραγματώσεων, και αφοσίωσης. Αλλά και με τον πόθο του  νόστου. Όσοι ζούσαν εκεί περίμεναν με λαχτάρα τον επαναπατρισμό. «Καλή πατρίδα» άκουγες συχνά.
Η μαζική παλιννόστηση έγινε μετά την πτώση της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Μαζί και η οικογένεια της Ευρυδίκης. Επέστρεψαν με ελπίδες, η καρδιά τους πανηγύριζε. Είχαν αφεθεί στις υποσχέσεις της Κυβέρνησης για επαγγελματική τακτοποίηση, στέγη, εκπαίδευση, περίθαλψη. Λόγια. Σχέδια μόνο. Κι αυτά απρογραμμάτιστα.
Στην πατρίδα η Ευρυδίκη θα ταπεινωθεί, θα πενθήσει την πρώτη αγάπη της, ο καθηγητής πατέρας θα γίνει εργάτης γης, καθαρίστρια η μητέρα, το σπίτι που τους παραχώρησαν οι εργοδότες ήταν παλιά αποθήκη, στο σχολείο πολλά από τα παιδιά κράτησαν αποστάσεις από τους «πρόσφυγες», και όταν ο γιος των «αφεντικών» ερωτεύτηκε την Ευρυδίκη, οι «τσιφλικάδες» έδιωξαν κακήν κακώς την οικογένεια από το κτήμα και το σπιτάκι. Έφυγαν μες στη βροχή. Καινούργια προσφυγιά. Αλλά θα αγωνίζονταν. Και θα έμεναν στην πατρίδα.


Page generated: 17/09/2024 22:17:13