Κατηγορίες

Κωδικός προϊόντος: 06948
Το πέρασμα. Αϊβαλί-Μυτιλήνη, 1922
ΣυγγραφέαςΛαμπρέλλη Λίλη
Κωδικός προϊόντος: 06948

Το πέρασμα. Αϊβαλί-Μυτιλήνη, 1922

ΣυγγραφέαςΛαμπρέλλη Λίλη
ΔιαθεσιμότηταΔιαθέσιμο στο ράφι

210 36500 80Τηλέφωνο

Χαρακτηριστικά Βιβλίου

Κατηγορίες Παιδικά – Εφηβικά > Παιδική-Νεανική Λογοτεχνία
ISBN9789601629483
Εκδοτικός οίκοςΕκδόσεις Πατάκη
Βάρος0,17
ΔιαθεσιμότηταΔιαθέσιμο στο ράφι
Σελίδες156
Διαστάσεις12x18.5
Ηλικία από10
Ημερομηνία τελευταίας εκτύπωσηςΔεκέμβριος 2022
Ημερομηνίας 1ης παρούσας έκδοσηςΦεβρουάριος 2022
Βραβεία Χρυσή Λίστα ELNIPLEX
ΒΡΑΒΕΙΟ Ελληνικού Τμήματος της ΙΒΒΥ - Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου
Βραχεία λίστα - Βραβεία λογοτεχνικού περιοδικού "Ο Αναγνώστης"
Αναγραφή στον τιμητικό πίνακα της ΙΒΒΥ
Βραχεία λίστα - Κρατικά Βραβεία

Συντελεστές

Συγγραφέας Λαμπρέλλη Λίλη
Εικονογράφος Βερούτσου, Κατερίνα

Σύνοψη

Το πέρασμα πέντε γυναικών και ενός μωρού –γιαγιά, μάνα, τρία μικρά κορίτσια κι ένα αβάφτιστο αγόρι– από το Αϊβαλί στη Μυτιλήνη, το 1922, με βάση πραγματικές μαρτυρίες. Οι εφτά άντρες της οικογένειας έμειναν πίσω και δεν άφησαν κανένα ίχνος, σαν να τους ρούφηξε η γη.
Αυτό το πέρασμα μοιάζει με τις ματριόσκες, τις ρώσικες κούκλες-φωλιές που η καθεμιά τους κρύβει πολλές μικρότερες, γιατί όσο ανοίγεις τις φωλιές της ιστορίας, τόσο βρίσκεις ότι τα καταχωνιασμένα περάσματα είναι πολλά. Η βασική αφηγήτρια είναι η μεγαλύτερη από τα τρία κορίτσια, η Ελένη, εννιά χρονών εκείνη τη σημαδιακή χρονιά.
Υλικά του μικρασιατικού αυτού αφηγήματος αποτέλεσαν η μυθοπλασία, μαρτυρίες Αϊβαλιωτών που μέσα στις δεκαετίες καταγράφηκαν σε βιβλία και στον τύπο –ένας από τους Αϊβαλιώτες αυτούς είναι και ο Ηλίας Βενέζης, το λογοτεχνικό έργο του οποίου φώτισε πολλές πτυχές της ιστορίας–, ιστορικά γεγονότα, μνήμες από τις οικογένειες των παππούδων της συγγραφέα και η πανταχού παρούσα στη ζωή της προφορική παράδοση.

«Ξέρεις, κι οι καημοί λιγοστεύουν και χάνονται. Στην αρχή, μοιάζουν με θεόρατα κύματα από τσιρίδες που πλησιάζουν, έρχονται και μας ξεκουφαίνουν, κυριεύουν ολόκληρη τη ζωή μας, κι ύστερα σιγά σιγά ξεμακραίνουν, ώσπου, σαν έρθει το πλήρωμα του χρόνου, βουλιάζουν πίσω από τον ορίζοντα και δε μας ταράζουν πια».



Page generated: 05/11/2024 15:24:36