Please wait...
«Η Λένα Διβάνη επέλεξε να αυτοβιογραφηθεί με χιούμορ, τρυφερότητα
και γενναιότητα παρουσιάζοντας μερικές προσωπικές στιγμές και βάζοντας
στη θέση του αφηγητή έναν γάτο».
- Όλγα Σελλά, Η Καθημερινή
Μπαμπάκα, για χρόνια, η αγάπη σου για μένα
κι η αγάπη μου για σένα μιλούσαν άλλη γλώσσα.
Αλλά η καρδιά βρίσκει πάντα τον τρόπο.
Δέκα κείμενα που φιλοδοξούν να μιλήσουν για την ιστορία του ελληνικού κράτους με μεγαλύτερη συνέπεια και αποτελεσματικότητα απ’ ό,τι έχει συμβεί μέχρι σήμερα στο πεδίο της ελληνικής ιστοριογραφίας.
Στο εμβληματικό αυτό έργο, που πρωτοκυκλοφόρησε στα αγγλικά το 1939 κι εκδίδεται αδιάλειπτα έκτοτε, ο Βρετανός κλασικιστής H.D.F Kitto αναλύει, με μια διαχρονικά πρωτοποριακή προσέγγιση, τα έργα του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη, αναδεικνύοντας με οξυδερκή τρόπο τη διαρκή καλλιτεχνική και λογοτεχνική κληρονομιά των τριών μεγάλων τραγικών και τον τρόπο που ο καθένας απ’ αυτούς συνέβαλε στην εξέλιξη του είδους.
Στη σειρά του Ολιβιέ Ταλλέκ πρωταγωνιστεί ένα σκιουράκι που μας «μιλάει» με πολύ χιούμορ και χωρίς διδακτισμό για αξίες και συμπεριφορές.
Στο "Δικό μου δέντρο" το σκιουράκι αποφασίζει ότι «αυτό το δέντρο είναι δικό του» και δε θέλει κανέναν άλλο να το επισκέπτεται. Χτίζει έναν τοίχο για να το προστατέψει, αλλά στο τέλος συνειδητοποιεί ότι υπάρχουν άλλα, καλύτερα δέντρα πέρα από τον τοίχο, αλλά και δεκάδες άλλα σκιουράκια.
Το βιβλίο του πολυβραβευμένου Κολομβιανού συγγραφέα,
ποιητή και ακτιβιστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα Φρέδυ Γεσσέδ
(Μπογκοτά, 1979) εγκαινιάζει τη σειρά «Βάλε τον ήλιο σύνορο,
Σύγχρονη ποίηση από τα ξέφωτα του κόσμου», που διευθύνει
η Αγαθή Δημητρούκα, η οποία υπογράφει και τη μετάφραση
του βιβλίου.
Ήθελε πάντα να έχει δικό του ένα μικρό ζώο. Κι αυτό το γατάκι ήρθε έτσι ξαφνικά και αναπάντεχα στη ζωή του. Και η μοναξιά… πάει, χάθηκε. Τώρα μέσα στα δωμάτια ήταν οι δυο τους. Το παιδί και δίπλα του το γατάκι… Και μετά, άρχισε κι εκείνο να του φέρνει, ένα ένα, τα δικά του δώρα…
